Zelfs niet in de 20s. Ik heb vrienden die briljant waren, de besten van hun klas, en techniek studeerden, die nu boven de 30 zijn, werken in steden zoals Madrid voor $1.500 - $2.200 per maand, nog steeds samenwonen met 3 andere mensen en $700 betalen voor een kamer, $10-15 voor een drankje, en $25-40 voor een eenvoudige maaltijd. De huizenprijzen zijn op ATH en een 2-slaapkamer oud appartement dat je volledig moet renoveren kan je $300k-500k+ kosten, afhankelijk van het gebied. De cijfers kloppen niet. Ik las onlangs dat gepensioneerden nu gemiddeld meer geld verdienen dan de werkende klasse in hun 20s en vroege 30s. We zijn zelfs begonnen met het accepteren (en promoten) van de term co-living, om iedereen zich goed te laten voelen over het feit dat ze niet hun eigen plek bezitten. Mensen sparen het hele jaar om van een 2-weekse vakantie te genieten. Dit alles terwijl de belastinginning ook op ATH is. Ik weet echt niet hoe dit allemaal eindigt, maar interessant genoeg lijken de sociale media-accounts van iedereen in orde. De meesten zijn zelfs begonnen met het romantiseren van gemiddelde banen, lange woon-werkverkeer, en lage lonen, en iedereen lijkt op een oppervlakkig niveau gelukkig. Het maakt me erg verward om naar het westen te kijken.