Toon dat je in aanmerking komt zonder je gegevens te delen. De meeste online "verificatie" werkt door je persoonlijke gegevens in de database van iemand anders te kopiëren. @1HowardWu legt uit hoe je met @AleoHQ's ZPass, zero-knowledge proofs een feit over jezelf kunt bewijzen zonder je gegevens bekend te maken. Denk er zo over na: in plaats van een site je volledige geboortedatum te sturen, presenteer je een korte cryptografische bewijs dat "ouder dan 18" waar is. In plaats van een paspoort of adres te uploaden, bewijs je dat je een inwoner van de VS bent. In plaats van volledige identiteitsbestanden voor screening over te dragen, bewijs je dat je niet op een sanctielijst staat. De verifier krijgt wiskundige zekerheid dat de verklaring correct is, maar ziet nooit je geboortedatum, nationaliteit of andere PII. Dit werkt omdat een uitgever die je vertrouwt (een overheid, school, bank of platform) de gegevens eenmaal kan bevestigen. Je houdt dat credential en genereert verse zero-knowledge proofs per website of app. Elk bewijs is nauwkeurig afgestemd op de vraag die wordt gesteld - leeftijd, woonplaats, niet-sanctie status - zodat hetzelfde credential veel controles kan ondersteunen zonder een spoor van gevoelige kopieën te creëren. Daarom hoeven compliance en privacy niet met elkaar in conflict te zijn. Leeftijdsgrenswetten, toegang tot schoolnetwerken en financiële screening kunnen worden vervuld zonder massale gegevensverzameling. Howard merkt ook de natuurlijke volgende stap op: ZK-vriendelijke attestaties ingebed in nationale ID's of paspoorten, zodat overheden robuuste credentials kunnen uitgeven terwijl burgers alleen onthullen wat nodig is. Het belangrijkste idee voor kijkers: verificatie moet een vraag beantwoorden, niet een dossier blootleggen. Zero-knowledge proofs maken dat onderscheid afdwingbaar door wiskunde, niet door vertrouwen. Bekijk de volledige aflevering met Howard om meer te leren: