De crypto-regulators van Frankrijk, Italië en Oostenrijk zijn in paniek, omdat niemand hen leuk vindt. MiCA staat het paspoorteren van je crypto-licentie toe in alle EU-landen. Dit is in de geest van de Europese Unie: kapitaal en arbeid kunnen gaan waar het het meest concurrerend is. Dit komt als een schok voor de Franse regulators, die bekend staan om hun arrogantie, traagheid en incompetentie. Naarmate steeds meer crypto-bedrijven aanvragen indienen voor licenties in Malta en andere rechtsgebieden die al bijna een decennium crypto reguleren, roepen de grote EU-landen nu om een stop. Ze zijn teleurgesteld omdat het bedrijfsleven niet naar hun land kwam ondanks reclamecampagnes, en als regulator heb je niemand om te reguleren, dan ben je snel je baan kwijt. Bedrijfsvriendelijke rechtsgebieden stelen hun baguettes. En waarom zouden ze dat niet doen? Geen enkele gezonde zakenman wil omgaan met Franse bureaucraten. Dit zal waarschijnlijk een structurele verandering binnen de Europese Unie teweegbrengen, waar de meeste crypto-bedrijven zullen migreren naar kennisrijke crypto-hubs zoals Malta. Dit is wat een MiCA-advocaat te zeggen heeft: Na met de MFSA te hebben gewerkt sinds de allereerste opzet van hun VFA-kader (en ook geholpen te hebben bij het opstellen van de licentievereisten en -processen toen), kan ik met volle overtuiging getuigen van de robuustheid van het licentieproces. Ik vind het ironisch dat de Franse regulator, beroemd om zijn overstap naar een volledig nationaal licentieregime dat een copy-paste was van Malta's VFA-kader, nu "indirect" Malta's licentieproces aanvalt als "onvoldoende". Het lijkt erop dat de dagen waarop de AMF de MFSA ontmoette voor advies en lessen snel zijn vergeten. Dit is duidelijk een geval van zure druiven, aangezien Frankrijk's grote, multi-miljoen dollar inspanning om grote CASP's naar zijn kusten te trekken met weelderige ceremonies in het Louvre op zijn gezicht is gevallen, en tot nu toe heeft Malta enkele van de crypto-native giganten van onze industrie aangetrokken door middel van dialoog, jaren van moeizaam leren van de technische nuances van onze sector, en zelfs het doorstaan van wat ik nog steeds geloof dat een oneerlijke grijslistingstatus door de FATF was. Dit alles met oprechte respect voor de vele Franse juridische professionals die echt gepassioneerd en deskundig zijn (de meesten van hen zijn hier), en het bovenstaande is uitsluitend gericht aan de regulators. De eenwording van de EU gebeurt door het erkennen van echte tekortkomingen en het maken van fouten, niet door het ondermijnen van het harde werk van landen die het risico hebben genomen om voorzichtig maar optimistisch hun deuren voor de industrie die we allemaal liefhebben en promoten te openen.