Nihilizm w modzie Bruce'a Wilshire'a, zdecydowanie. Zawiera on zjadliwą krytykę instytucji filozofii analitycznej, medytacje na temat szamańskich praktyk uzdrawiania oraz wzruszający esej o ukochanej zmarłej córce autora. Nie ma niczego innego, co by się z tym równało.

Po raz pierwszy zetknąłem się z książką Wilshire'a w 2004 roku i nienawidziłem jej tak bardzo. Teraz uważam ją za głęboko wnikliwą, nawet gdy się myli. Jest krótka, przystępna i fantastyczna (w pozytywnym sensie).

Po raz pierwszy zetknąłem się z książką Wilshire'a w 2005 roku i nienawidziłem jej tak bardzo. Teraz uważam ją za głęboko wnikliwą, nawet gdy się myli. Jest krótka, przystępna i fantastyczna (w pozytywnym sensie).