Dit is de essentie van de Socratische filosofie: Je ging een echte, levende dialoog aan met iemand (zoals Socrates) en door die interactie leerde je de structuur van het gesprek te internaliseren. Je kreeg de mogelijkheid om jezelf te corrigeren. Dat is wat Antisthenes bedoelde toen hij zei dat hij van Socrates had geleerd hoe hij met zichzelf moest dialogeren. Hij had een innerlijke Socrates (een levende aanwezigheid) binnen zijn cognitie gecultiveerd die in staat was om zijn eigen onzin (zijn eigen zelfdestructieve framing) onder ogen te zien.