Volledige transparantie. Dit jaar was een achtbaan van hoogte- en dieptepunten. In Q1 behaalde ik cijfers die groter waren dan ik ooit had durven dromen. Maar net als velen anderen, heb ik een groot deel ervan weer verloren in de maanden die volgden. Ik was ervan overtuigd dat de mania om de hoek lag en gooide risicobeheer overboord. Ik vertrouwde op heuristieken, seizoensgebondenheid en mijn jarenlange "ervaring" op de markt. Als ik terugkijk, is het eigenlijk best grappig, want ik heb mezelf talloze keren verteld die fout niet te maken, maar de euforie heeft me toch te pakken gekregen. (Les daar over discipline) Ik werd hard geraakt door zowel MELANIA als LIBRA. Ik had MELANIA niet eens met veel grootte gekocht, maar ik herinner me dat ik meteen -35% op mijn hele portefeuille stond toen het daalde. Wat volgde waren maanden van schommelingen totdat de portefeuille in april een dieptepunt bereikte. (Nog steeds een veel hoger dieptepunt) Vanaf daar heb ik eigenlijk een paar maanden in een bereik gehandeld. Sommige winsten, alleen om weer terug te vallen, sommige verliezen en terugslagen. Maar het voelde alsof ik op de plaats bleef trappelen, zonder enige echte vooruitgang te boeken. Ik klikte honderden keren per dag, alleen om weer terug te komen waar ik begon. De meesten zouden dat ontmoedigend vinden. Maar na bijna 8 jaar in het spel, weet ik dat handelen in seizoenen gebeurt. Soms ben je goed bezig. Andere keren ben je dat niet. Daarom is jouw enige taak simpel: Overleven. Overleven. Overleven. En blijf geloven.