ludzie generalnie nie są zainteresowani następnym PayPalem, dostępem do inwestycji ani gorszymi wersjami rzeczy, które już mają w internecie ogólnie rzecz biorąc, ludzie nie mają pieniędzy, więc nie są naprawdę motywowani możliwością wykorzystania swoich pieniędzy w większej liczbie sposobów, przyciąganie ludzi do szybkiego zysku jest cykliczne i drapieżne, a uchwycenie masowego nihilizmu poprzez szybkie wzbogacenie się jest w większości przestarzałe lub wyczerpane jako wektor połączenia z publicznością, która już nie skusiła się (szczególnie w kryptowalutach) interesują ich rzeczy, które są lepsze i które doświadczalnie subsydiują to, co już robią, ale co jest obecnie nieefektywne, co zazwyczaj jest tym samym (lub zaczyna się od tego) traderzy są zainteresowani rzeczami do handlu, często próbując ustawić się jako beta w stosunku do czegoś, co zyskuje na popularności lub gdzie struktura wzrostu wartości jest oddzielona od handlu (w przeciwnym razie *tylko* spekulujemy [przeciwko sobie]), a więc innowacje w większości przypadków przekształciły się w larpowanie, koncentrując się na lepszej obfuskacji, aby umożliwić traderom handel przeciwko sobie w przekonaniu, że wartość pochodzi z zewnątrz ich działań ludzie mówią to, co mają motywację powiedzieć, i często myślą to, co mają motywację myśleć. to doprowadziło niemal do psychologicznego przekupstwa, przechylając rozmowę do punktu, w którym przekroczyła zauważalny próg autentyczności. co z kolei tworzy pętlę sprzężenia zwrotnego - najbardziej autentyczne rozmowy filtrują się coraz dalej od osi czasu. oś czasu staje się coraz mniej autentyczna. pętla sprzężenia zwrotnego. korporacyjna quasi-autentyczność wkracza w lukę. wszystkie czynniki się kumulują. powtórz ten ogólny obraz nie jest prawdziwy dla każdej konkretnej rzeczy. tak jak śmierć sztuki na rzecz treści, a śmierć treści na rzecz marketingu, nie oznacza, że w tych mediach nie ma nadal artystów. ale ogólna kalibracja gubi się w pętlach sprzężenia zwrotnego, a nawet to jest współdzielone przesadne wyczerpanie każdej z tych rzeczy, osobno, zbiega się w huśtawkę w stronę ludzkiego połączenia. luka między uwagą a połączeniem będzie rosła, a wartość zawsze tkwiła w tym drugim