Laat me je een vies geheim vertellen over veel executives: Ze zijn extreem slim. En ze hebben jarenlang hun eigen werk niet hoeven doen. Kijk binnen een middelgroot tot groot bedrijf en je zult VP+ executives vinden die snel en furieus zijn gepromoveerd in hun vroege carrière omdat ze slim zijn, hard werken, goede beslissingen nemen, goede smaak hebben en goed kunnen managen naar boven, beneden en zijwaarts. En naarmate ze seniorer worden, beginnen ze de "je bent te belangrijk om [X]" executive schuilplaats te verdienen: - EAs voor administratie/planning/to-do's - Chief of Staff om hun directe medewerkers op koers te houden - Sr. leiders die onder hen werken en enthousiast zijn over kansen, dus nemen projecten, presentaties, vergaderingen, enz. op zich. Ze zijn nog steeds slim, en ze werken nog steeds hard, en ze nemen nog steeds goede beslissingen, dus ze weten deze tools die tot hun beschikking staan behoorlijk goed te orkestreren en te gebruiken, en kiezen wie wat doet. Maar - ze verschijnen op bestuursvergaderingen met presentaties gemaakt door hun team - ze verschijnen op verkoopvergaderingen met voorbereidingsdocumenten gemaakt door de verkoper - ze delen inzichten die zijn gegenereerd door een datateam - ze +@[ea] om elke vergadering te plannen - iemand leest en reageert op hun e-mails En hun baan wordt - klanten charmeren - kandidaten charmeren - het team charmeren - de raad charmeren - de markt charmeren - goede ideeën hebben (voor iemand anders om te doen) En voordat iemand roept "dit optimaliseert gewoon voor mensen die zeer politiek zijn!" moet ik benadrukken: deze mensen zijn meestal nog steeds ontzettend slim, ze zijn meestal extreem charmant, en ze werken echt hard (het vroegst aan, het laatst weg). Ze hangen in het bos, niet in een boom. Hun ervaring redt je een of twee keer. Ze hoeven gewoon niet hun handen op een toetsenbord te leggen en de dingen te doen. Soms *kunnen* ze hun handen niet op een toetsenbord leggen en de dingen doen, omdat ze in eindeloze vergaderingen zitten en eindeloze reizen maken om de charmante/idee dingen te doen. Maar na een tijdje atrofieert hun "de dingen doen" spier. Je CMO kan geen overtuigende teksten schrijven. Je CPO kijkt niet meer naar ontwerpen. Je CRO kan niet inloggen om te demonstreren. Je VPE heeft de laatste lokale omgeving niet ingesteld. En na verloop van tijd, als een executive, degradeert je vermogen om ontzettend slim te zijn met je afstand van het werk, vooral wanneer dingen zoals AI komen en je team in het gezicht slaan. Dit alles om te zeggen, ik heb twee waarschuwingen voor je als je dit ver hebt gelezen: EXECUTIVES: Stop niet met het doen van de dingen. Neem projecten op je, schrijf je documenten, doe je eigen analyse, en stop niet met het aanraken van het werk. Fix je agenda zodat je niet alleen van vergadering naar vergadering hopst, en gebruik die grote hersenen van je om daadwerkelijk iets te bouwen. TEAMS: Beschouw jezelf als gelukkig als je een leiderschapsteam hebt dat nog steeds/wil de dingen doen. Vertrouw: je hebt liever een micromanaging CEO die suggesties voor wijzigingen in je document plaatst dan een manager-klasse executive team dat niet eens weet dat je document bestaat. Je bedrijf zal beter zijn door het werk, de specificiteit, de zorg die komt met een leiderschapsteam dat de dingen doet, dan een team dat het werk organiseert. En voor jullie allemaal: AI zal een klein microkosmos van de dynamiek hierboven genereren, maar voor IC-werk. Ik hou van AI, maar ik denk nog steeds dat het belangrijk is om dagelijks de spier van schrijven, coderen, lezen, spreken, denken te oefenen. Alle ongebruikte vaardigheden zullen atrofieëren. Zorg ervoor dat je sterker wordt, niet zwakker, met deze nieuwe tools. Ok, terug naar het doen van dingen 😎