Ik heb de nieuwe iPhone 17 Pro Max besteld omdat mijn iPhone een beetje oud was. Een dag later had ik een gekke diepe reflectie over het leven. Ik geef eigenlijk helemaal niet om de telefoon. Ik had zelfs niet verwerkt wat ik had gekocht tot de volgende dag. Het voegt niet veel waarde toe aan mijn leven, het is gewoon weer een luxe. Wat me echt verraste was hoe gemakkelijk het voor mij was om te kopen. Geen aarzeling, geen prijs controleren, niets. Ik was letterlijk aan de telefoon met een vriend die over zijn web2-baan sprak en herinnerde me gewoon: "oh ja, ik moet de nieuwe iPhone krijgen" en dat deed ik dus. Dat is wanneer het me raakte. De "nieuwe ik" is zo gewend aan deze soort overvloed dat ik het zelfs niet in twijfel trek. Maar mijn oude zelf is nog steeds elke keer weer verbluft. Het is de perfecte balans: - De overvloedige versie van mij raakt niet opgewonden over materiële aankopen zoals deze, het stroomt gewoon en houdt me groeiend. - De oude versie van mij houdt me nederig, herinnert me eraan dat ik 5 jaar geleden nooit in staat zou zijn geweest om casual de nieuwste iPhone te kopen. Mijn belangrijkste lessen: 1. Je bent één met het leven. Je verdient elke luxe die je kunt bedenken. Laat je niet te veel opwinden of hechten aan materiële dingen, en twijfel niet aan je vermogen om in overvloed te leven. Overvloed zou normaal moeten aanvoelen, zo trek je er meer van aan. 2. Blijf nederig en dankbaar. Vergeet nooit waar je vandaan komt, en bedank je oude zelf voor het doorstaan van schaarste zodat je nu van overvloed kunt genieten. Ik deel dit voor degenen die vandaag zijn waar ik 5 jaar geleden was, om je te laten zien dat overvloed echt mogelijk is. En voor degenen die al in overvloed leven, is dit een herinnering om je roots nooit te vergeten en nederig te blijven, ongeacht wat.