Dzisiaj podczas spotkania książkowego @OdysseysEth przypomniał mi, że jeśli wydaje się, że dobrowolnie podejmujesz decyzję, ale jest ona uwarunkowana pragnieniem, to tak naprawdę nie jesteś wolny. Ta perspektywa wydaje się dość interesująca, a po dalszym przemyśleniu dostrzegam dwa bardziej szczegółowe kierunki. Jeden to nadmierne ustępstwo wobec pragnienia, a drugi to nadmierne tłumienie pragnienia. Pierwszy przypadek przypomina sytuację, w której w czasie hossy, pod wpływem emocji fomo i zazdrości wobec sąsiada, który się wzbogacił, inwestujesz chaotycznie, co jest nadmiernym ustępstwem wobec pragnienia. Drugi przypadek przypomina sytuację, w której, nie chcąc odmówić zaproszeniu, bierzesz udział w kolacji, której nie lubisz, pijąc alkohol, który ci nie smakuje. Samodyscyplina daje wolność vs dobrowolność daje mi wolność.

Patrząc na fragment "Deklaracji Niepodległości" w historii USA, to całkiem interesujące. W 1776 roku, przedstawiciele, którzy podpisali "Deklarację Niepodległości", nie byli tak pełni entuzjazmu, jak można by się spodziewać, lecz raczej przygnębieni: powód był taki, że wszyscy 56 przedstawicieli zdawali sobie sprawę, że podpisują "akt życia i śmierci". Jeśli rewolucja się nie powiedzie, czeka ich kara za zdradę i powieszenie. Reprezentant Wirginii, Benjamin Harrison, który miał 1,93 metra wzrostu i ważył ponad 130 kilogramów, żartował z Elbridge'a Gerry'ego, drobnego przedstawiciela z Massachusetts: "Kiedy wszyscy zostaniemy powieszeni, to ja będę miał szczęście. Przy mojej wadze, od razu bym zginął. Ty, pewnie musiałbyś tańczyć w powietrzu przez godzinę lub dwie, zanim byś umarł." Franklin powiedział: "Teraz wszyscy musimy się związać. W przeciwnym razie, na pewno będziemy wieszani jeden po drugim." Ten fragment przypomina inwestycje; dobre możliwości inwestycyjne nie zawsze przyciągają tłumy, a długoterminowa pewność często ukryta jest pod krótkoterminową niepewnością. Kiedy stawiasz zakład, wydaje się to niekonwencjonalne, jak szaleństwo; po sukcesie, nazywa się to wizjonerstwem i wielkością. Podpisanie Deklaracji Niepodległości można porównać do bardzo wizjonerskiej inwestycji długoterminowej.

Dziś, po tym jak właśnie podzielił się ze mną ciekawą myślą na temat czytania, uświadomiłem sobie, że moje podejście do czytania jest zbyt celowe. Zbyt chcę czytać przydatne książki, zbyt pragnę internalizować zdobytą wiedzę, zbyt chcę czytać książkę do końca, traktując to jako osiągnięcie celu. A tak naprawdę proces czytania powinien być przyjemnością i radością, a te doświadczenia wystarczą, aby w subtelny sposób trenować i zmieniać nasze sieci neuronowe.