Ziewam 🥱 Gdyby tylko "analitycy" i "strategowie" z wordcel mogli myśleć ilościowo...

Ludzie pytają mnie o to cały czas, więc zamieszczam odpowiedź tutaj, aby zaoszczędzić wysiłek. PRC jest w tyle z PGS (poligeniczne przewidywanie cech złożonych), ponieważ mocno zaangażowali się w sekwencjonowanie całego genomu i dlatego (jeszcze) nie mają super dużych zbiorów danych do analizy. To był zły wpływ BGI (które opracowało swoją własną rodzimą technologię sekwencjonowania, aby konkurować z Illumina). Ale nie mają tych samych ideologicznych uprzedzeń, które mamy na Zachodzie, więc ostatecznie mogą wyprzedzić innych. Prawie wszystkie dane używane do tej pory w PGS pochodzą z tańszych genotypów z użyciem matryc, które koncentrują się na powszechnych wariantach. Spędziłem lata próbując przekonać ludzi z PRC (w tym w BGI), że dane z matryc są bardziej opłacalne, ale mieli motywację do promowania sekwencjonowania, więc żadne z największych zbiorów danych biobanków nie znajduje się w PRC. Ironią jest to, że biobank na Tajwanie (z którym współpracuję) ma ~1M genomów z matryc i jest jednym z największych na świecie. Zajmuje to całe życie, aby rozwijać te projekty naukowe... dla teoretyka to wszystko jest trywialne, a kroki, które zajmują wiele lat małp, są super frustrujące... potrzebujesz specjalnego rodzaju cierpliwości, aby robić wielką naukę.

Nie przegap tego odcinka Manifold! Wśród tematów, które omawiam z Kyle'em: Profesor Lu Feng na temat chińskiego maksymalizmu przemysłowego Lu Feng twierdzi, że im większy i bardziej zróżnicowany jest „system przemysłowy” kraju (工业体系)—który obejmuje nie tylko różne sektory, ale także czynniki wspierające, takie jak edukacja i finansowanie—tym szybszy jest jego postęp technologiczny. „Relacje komplementarne” (互补关系) w ramach systemu przemysłowego pozwalają na to, aby postępy technologiczne w jednym sektorze napędzały rozwój w innych. Na przykład, postępy Chin w dziedzinie baterii litowych i czujników lidar wspierają przemysł EV, dronów i robotyki poprzez to, co nazywam „nakładającymi się ekosystemami technologicznymi i przemysłowymi”. W podobny sposób Lu Feng uważa, że ogromna baza przemysłowa Chin da im przewagę w AI dzięki pozytywnej pętli sprzężenia zwrotnego między rzeczywistymi zastosowaniami przemysłowymi a podstawowymi modelami AI. ... Lu Feng twierdzi, że rozwój przemysłowy Chin jest ważniejszy niż kiedykolwiek w obliczu zaostrzającej się rywalizacji USA-Chiny. Zamiast ulegać pojęciom „nadmiaru zdolności produkcyjnych” pochodzącym z „obcych wpływów” (外人之风) i „wiązać sobie ręce” (自缚手脚) poprzez ograniczanie zdolności przemysłowych, Lu mówi, że Chiny powinny iść naprzód zarówno w tradycyjnych, jak i wysokotechnologicznych branżach. Jest to szczególnie istotne teraz, ponieważ uważa, że „USA szykują się do starcia z Chinami” (美国拉开架势要与中国对决). Lu Feng postrzega rywalizację USA-Chiny ostatecznie jako rywalizację dwóch systemów: „socjalizmu przemysłowego” Chin (工业社会主义) i „kapitalizmu finansowego” Ameryki (金融资本主义). USA były kiedyś potęgą przemysłową, jak Chiny dzisiaj, z połową globalnej produkcji i „arsenałem demokracji”, który zmienił bieg II wojny światowej. Jednak w krytyce, która ma silne polityczne odzwierciedlenie w USA, Lu Feng mówi, że amerykańska gospodarka stała się coraz bardziej „finansjalizowana” (金融化), zdominowana przez krótkoterminowe interesy inwestorów z Wall Street, co spowodowało atrofowanie amerykańskiej bazy przemysłowej. W przeciwieństwie do tego, chiński system socjalistyczny zapewnił, że zasoby finansowe będą kierowane na wspieranie „realnej gospodarki” (实体经济) i odwrócą Chiny od standardowej ścieżki deindustrializacji.