In de jaren 1940 en 50 voerde Canada in het geheim voedingsexperimenten uit op inheemse mensen, meestal kinderen in residentiële scholen. Ongeveer 1.300 mensen, waaronder 1.000 kinderen, werden zonder hun toestemming als proefpersoon gebruikt. Onder leiding van overheidsfunctionarissen en artsen zoals Frederick Tisdall hielden onderzoekers opzettelijk uitgehongerde kinderen ondervoed. Ze ontzegden hen medische en tandheelkundige zorg om de effecten te observeren. Sommigen kregen vitaminesupplementen, terwijl anderen moesten lijden. Overlevenden onthulden later de gruwelijke omstandigheden. Kinderen werden gestraft, gedwongen hun eigen braaksel te eten, en sommigen stierven langzaam door verwaarlozing terwijl onderzoekers hun lijden vastlegden. Deze experimenten vonden plaats in scholen zoals Alberni, Shubenacadie en St. Mary's, maar ook in geïsoleerde inheemse gemeenschappen. Slachtoffers wisten niet dat ze deel uitmaakten van een onderzoek. Hun pijn werd gereduceerd tot gegevens in wetenschappelijke artikelen, zonder melding te maken van het misbruik. De regering hield dit verborgen tot 2013, toen historicus Ian Mosby de waarheid ontdekte. Het blijft een van Canada's donkerste en meest beschamende hoofdstukken.