„Jeśli ktoś chce uwolnić się od ograniczeń i ram narzuconych przez grupę, aby znaleźć sens życia, musi przejść przez okres samotności, niepokoju i lęku, oddzielając się od tłumu. W trakcie tej podróży może doświadczyć wielu negatywnych emocji, a być może głęboko poczuje samotność jako jednostka. Nie jest pewien, gdzie znajduje się sens, którego szuka, ale wie, że oddzielenie się od grupy jest nieuniknione, a podjęcie drogi o nieznanym końcu jest koniecznym wyborem. Od tego momentu nie obwinia już zewnętrznych ram za swoje ograniczenia, lecz poprzez swoje działania w pełni przyjmuje na siebie odpowiedzialność za poszukiwanie sensu życia.” „Na tym etapie nie stał się jeszcze całkowicie autonomiczną jednostką, prawdziwie wolnym człowiekiem. Aby stać się wolnym i niezależnym człowiekiem, musi jeszcze umieć uruchomić swoją kreatywność i inicjatywę. Musí myśleć o tym, jak aktywnie i twórczo nawiązywać kontakty z innymi, jak poprzez miłość i pracę ponownie w pełni włączyć się w wielką zbiorowość ludzką.” —— Erich Fromm „Ucieczka od wolności” „Proces rozwoju jednostki zaczyna się od pilnego, posłusznego wielbłąda, przestrzegającego zewnętrznych zasad, a ewoluuje w odważnego, niezależnego lwa, aby odzyskać swoją utraconą podmiotowość. Ale ostatecznie przekształca się w niewinnego dziecka. To dziecko wie tylko o tworzeniu, miłości i akceptacji, ale jednocześnie ma w sobie cechy pilności i cierpliwości wielbłąda oraz odwagę i niezależność lwa, co stanowi niezwykłą kombinację cech.” —— Friedrich Nietzsche „Tako rzecze Zaratustra”