Iets om op te merken van de FOMC-vergadering van woensdag: Om de rente te beheersen in het ruime reserves operationele kader van de Fed na 2008, heeft de Fed verschillende administratieve tarieven die ze instelt om de overnight leentarieven te beheersen. Misschien is het belangrijkste hiervan de rente op reservebalansen. Opmerkelijk is dat IOR wordt vastgesteld door de Raad van Bestuur van de Fed en niet door de FOMC. Deze onderscheiding is in het verleden onder de aandacht gebracht door juridische experts die zich zorgen maakten over het schijnbaar verre vooruitzicht dat - terwijl de Raad altijd zonder twijfel IOR heeft aangepast om te weerspiegelen wat de FOMC doet met de fed-funds rente (die de FOMC controleert) - een meerderheid van de 7 leden van de raad op een dag het besluit van de 12 leden tellende FOMC zou kunnen betwisten en deze governance loophole zou kunnen gebruiken om een beslissing van de FOMC te ondermijnen. Nogmaals, dit is nooit een probleem geweest omdat de dissidenties van de gouverneurs zeer zeldzaam zijn geweest. Sinds het Congres de Fed in 2008 de mogelijkheid gaf om IOR te betalen, heeft geen enkele gouverneur gedissenteerd tijdens een FOMC-vergadering tot vorig jaar. In juli, toen de gouverneurs Chris Waller en Miki Bowman tegen de renteverlaging waren, was de stemming om IOR aan het einde van de vergadering te handhaven unaniem. Maar het lijkt erop dat de beslissing om IOR woensdag met 25 basispunten te verlagen niet unaniem was, wat betekent dat iemand ofwel zich heeft onthouden van de stemming of heeft gestemd om iets anders te doen. Gouverneur Stephen Miran was tegen de beslissing van de FOMC ten gunste van een verlaging van 50 basispunten. Hij is deze week bij de Fed gekomen.