Er is veel verwarring geweest over TimeBoost, vooral wat het eigenlijk doet. Enkele van de volgende zijn mijn persoonlijke conclusies erover en sommige zijn feiten die u misschien interessant vindt: 1. Wat?: Arbitrum transactie bestelbeleid voordat TimeBoost First-Come First-Serve (FCFS) was. Met TimeBoost is het bijna hetzelfde: "TimeBoosted" transacties vormen onmiddellijk een FCFS-order, die wordt samengevoegd met reguliere transacties die ook een FCFS-order vormen met een vertraging van 200 ms. Belangrijk is dat TimeBoost GEEN recht geeft om blokkades voor te stellen en het geeft GEEN volgorderechten. 2. Waarom?: TimeBoost is in de eerste plaats ontworpen om de investering van arbitragezoekers in latentiereductie en infrastructuur te verschuiven naar keteninkomsten, aangezien de eerste een verloren waarde is voor (alle soorten) gebruikers van de keten. Het tweede doel was om het aantal teruggedraaide transacties als gevolg van probabilistische backruns te verminderen. Het derde doel was om zo dicht mogelijk bij het bestelbeleid van FCFS te komen. TimeBoost is NIET ontworpen om de inkomsten te maximaliseren, vooral niet op korte termijn. 3. Hoe presteert het?: Het primaire doel is gedeeltelijk bereikt, hoe groot is dit deel a) moeilijk te berekenen, b) moet in de loop van de tijd worden getest. Het tweede doel is nog niet bereikt, maar ik denk dat het nog beter gaat worden. Het derde doel is duidelijk bereikt. Over het algemeen vind ik het een interessant alternatief ontwerp voor het ordenen van transacties om te bestuderen, vanuit een onderzoeksperspectief, en nu ook met gegevens uit het echte leven. Het veilinggedeelte van TimeBoost is behoorlijk verwant aan het idee van uitvoeringstickets dat is voorgesteld door onderzoekers van de Ethereum Foundation.