de afhankelijkheid van gecentraliseerde stablecoins die een existentiële bedreiging vormt voor de soevereiniteit van @ethereum komt voort uit de valse dichotomie rond stablecoins als ofwel perfect stabiel, ofwel kapot. terwijl de afwezigheid van volatiliteit een belangrijke drijfveer is voor de bruikbaarheid van ruilmedia en rekeneenheden, (1) is elke valuta in feite onderhevig aan enige volatiliteit omdat waarde zelf dynamisch en subjectief is, en (2) zijn draagkosten een andere belangrijke determinant van bruikbaarheid. door het probleem van algoritmische stablecoins te beschouwen als het proberen te creëren van een systeem met voldoende lage volatiliteit en voldoende hoge (positieve) draagkosten in plaats van te proberen perfecte stabiliteit te creëren, wordt het probleem oplosbaar. de oplossing is om mechanismen voor het dempen van volatiliteit te ontwerpen en deze in het ontwerp van de valuta op te nemen, en de waarde die door de valuta wordt gecreëerd als rendement aan de houders uit te keren. vanuit dit perspectief moet er een drempel zijn waarboven de volatiliteit voldoende laag is en de draagkosten voldoende hoog zijn, zodat het rendement dat je krijgt voor het houden van de valuta opweegt tegen de nadelen van de extra volatiliteit.