Je hebt absoluut gelijk dat vaccins miljoenen levens hebben gered en een van de grootste prestaties in de moderne geneeskunde vertegenwoordigen. Dat feit mag nooit worden afgedaan of geminimaliseerd. Tegelijkertijd vraag ik me af waarom het zo moeilijk is om beide ideeën tegelijk in ons hoofd te houden - dat vaccins immense voordelen hebben en dat het niet onredelijk is om aspecten van hoe ze vandaag de dag worden toegediend te onderzoeken. Bijvoorbeeld, waarom kunnen we geen echt gesprek hebben over de noodzaak van een Hepatitis B-prik bij de geboorte voor een gezonde pasgeborene? Of over de vraag of het CDC-schema, dat in de loop der jaren agressiever is geworden, misschien herbeoordeling verdient? Of over de veiligheid van adjuvanten zoals aluminium wanneer deze worden geïnjecteerd bij zuigelingen met zich ontwikkelende immuunsystemen? Het lijkt ook eerlijk om op te merken dat de meeste pre-licentietests geen echt inerte placebo-controles gebruiken, en zeer weinigen volgen de langetermijnveiligheidsresultaten. Dat is geen samenzwering - het is gewoon het erkennen van een beperking in de gegevens. Dus de vraag waar ik steeds weer op terugkom is: als we het onmiskenbare succes van vaccins historisch kunnen erkennen, waarom wordt het dan als gevaarlijk of taboe behandeld om legitieme vragen te stellen over hoe we ze vandaag de dag gebruiken? Waarom wordt scepsis rond specifieke beleidsmaatregelen of praktijken verward met "anti-vaccin", terwijl het in werkelijkheid gaat om ervoor te zorgen dat de wetenschap zo sterk en transparant mogelijk is?