AI beweegt langzaam voorbij patroonherkenning naar gestructureerd redeneren. Die verschuiving maakt decentralisatie praktischer dan filosofisch. Het onderliggende idee is dat AI-systemen verbeteren wanneer meerdere deelnemers feedback kunnen geven, resultaten kunnen valideren en transparant worden beloond. Decentralized computing, cryptografische verificatie en getokeniseerde beloningen kunnen wereldwijde bijdragers coördineren zonder een enkele vertrouwde tussenpersoon. Praktische beperkingen: Bandbreedte, beveiliging en incentive-ontwerp blijven echte beperkingen. Toch, wanneer AI-systemen afhankelijk zijn van brede deelname en verifieerbaar werk, beginnen gedecentraliseerde architecturen minder op een experiment te lijken en meer op een verstandige ontwerpkies.