Kilka refleksji na temat życia założyciela po wyjściu z firmy... Kiedy zrezygnowałem z roli CEO w Morning Brew, czułem się jak nieudacznik. Opuściłem tę rolę, ponieważ nie byłem w stanie dostosować się do nowych wymagań CEO, które były zupełnie inne niż w przypadku firmy na wczesnym etapie rozwoju. W momencie, gdy zrezygnowałem, tak naprawdę nie pełniłem już roli CEO. Mój współzałożyciel przejął tę rolę. A ja byłem trochę jakby zawieszony w próżni, nie robiąc zbyt wiele. To było naprawdę dziwne uczucie. Z zewnątrz postrzegano mnie jako ogromny sukces. Wewnątrz czułem się jak nieudacznik, niezdolny do rozwoju razem z moją firmą. Po tym, jak zrezygnowałem, próbowałem po prostu na chwilę usiąść i być. Nie tylko było to nudne, ale zdałem sobie sprawę, że mam wrodzoną potrzebę dążenia do czegoś. Kiedy nie dążyłem do niczego, zauważyłem, że ja i mój umysł zaczynamy atrofować. Częścią powodu, dla którego ciągle zakładałem firmy, jest to, że przedsiębiorczość była jedyną rzeczą, którą znałem, pozwalającą mi być ciekawym, wynalazczym i dążyć do czegoś większego niż ja sam. Teraz czuję, że jestem w naprawdę dobrym miejscu, ale nie jestem odporny na wyzwania. Największe z nich, z którymi się borykam... 1) Nauczyłem się naprawdę dobrze delegować odpowiedzialność, ale martwię się, że nie zdobywam wystarczającej głębi wiedzy, aby podejmować lepsze decyzje. Lubię delegować, ponieważ daje mi to przewagę, ale tęsknię za byciem w trudnych sytuacjach. Mnóstwo spostrzeżeń tkwi w trudnych sytuacjach. 2) Skupienie. Po wyjściu z firmy założyłem kilka biznesów i teraz czuję się rozproszony pomiędzy wieloma firmami, jednocześnie starając się być wspaniałym ojcem i mężem. Czas jest ograniczony, niezależnie od tego, jak bardzo delegujesz lub korzystasz z AI, aby uwolnić się od pracy. Mam nadzieję, że to pomoże założycielowi, który czuje wątpliwości i myśli, że wszyscy mają to wszystko poukładane.