Fred rozwinął rzadką chorobę dziecięcą (Legg-Calvé-Perthes), stan, który odcina dopływ krwi do stawów biodrowych. Kości nie rozwijają się prawidłowo. Lekarze powiedzieli, że miną lata, zanim będzie mógł normalnie chodzić. Przez większość swojego dzieciństwa Fred żył z kulami i ortezami na nogi. Sesje fizjoterapii były bolesne i wydawały się bezsensowne. Podczas gdy inne dzieci biegały i się bawiły, Fred obserwował z boku. Stał się obserwatorem, ucząc się czytać ludzi i dostrzegać wzorce, które umykały innym. Jego matka odmówiła pozwolenia mu na poddanie się lub współczucie dla samego siebie. Sally Smith była zdeterminowana, aby jej syn nie był definiowany przez swoją niepełnosprawność. Zawoziła go do specjalistów w całym Południu, popychała go przez terapię, nawet gdy bolało, i nigdy nie akceptowała jego niepełnosprawności jako wymówki do czegokolwiek. Fred odpowiedział determinacją, a nie współczuciem dla siebie. Terapia była okropna, ale nie poddawał się. W wieku około dziewięciu lat coś się zmieniło. Osady wapnia, które niszczyły jego stawy biodrowe, zaczęły się cofać. W wieku dziesięciu lat, po tysiącach godzin terapii, całkowicie pokonał chorobę. Nie tylko znów chodził normalnie. Stał się gwiazdą sportową swojej szkoły średniej w Memphis University School, zdobywając listy varsity w koszykówce i futbolu. Zastanów się, co to wymagało. Dziecko, które przez lata nie mogło chodzić prawidłowo, stało się sportowcem varsity. Jak później powiedział Fred: „Strach przed porażką nigdy nie powinien być powodem, by nie spróbować czegoś.”